از لحاظ لغوی دانش اسم مصدر دانستن است با ریشه دان در واقع دانش چیزی است که حاصل دانستن است.
البته تفاوت های میان مفاهیم دانش، بینش و نگرش وجود دارد که نباید آن ها را اشتباه برداشت کرد.

دانش ساختاری است برای تولید و ساماندهی یافته ها درباره جهان طبیعت، در قالب توضیحات و پیش بینی های آزمایش شدنی؛ دانش عبارت است از مجموعه دانستنی هایی که بشر برای زندگی خود از آن ها بهره می گیرد در زمان های قدیم دانش بشر محدود بود و گاهی یک می توانست بیشتر دانش بشری را در حافظه خود داشته باشد اما با رشد معلومات، دانستنی ها طبقه بندی شدند و حوزه های مختلف و تخصصی از دانش شکل گرفتند.

با کمی فکر کردن به این نتیجه می رسیم که علم در واقع به معنی اقدام قاعده مند در جهت توسعه و سازماندهی هدفمند دانش است که در قالب تفسیرهای قابل آزمایش و پیش بینی هایی درباره جهان صورت می گیرد.

دانش بشری را می توان به سه حوزه کلان فلسفه، هنر و علم تقسیم بندی کرد که در آینده به کنکاش در هر کدام خواهم پرداخت تا نتیجه گیری پایانی از میان این توضیحات پدیدار شود.

اما این موضوع را از فلسفه شروع می کنم امیدوارم مطالب جدید را به منظور درک بیشتر از هدف نوشتن این مطالب بهتر درک نمایید.